Nerden bileceksiniz!

İnsanın hatırlayınca mutlu olacağı, olmak isteyeceği kaç tane özel zaman var ki hayatında?

Hatırlıyorum o günü dün gibi…

Gördüğünüz resim ben daha 18 yaşındayken üniversite mezuniyet töreninde çekildi. Her daim gülümseyen yüzüm, yine birileri mutsuzluğumu anlamasın diye gülüyor. Bu arada evet doğru görüyorsunuz. Canım annem benden daha genç görünüyor.

Kız öğrencilerin neredeyse hepsi şıkır şıkır giyinmiş, saçları – makyajları yapılmış, incecik topuklu ayakkabıların üzerinde peri kızı gibi süzülüyorlardı. Bacak bacak üstüne atıp fotoğraf çektirenler, boydan resim çektirenler, ailelerinin yanında gerçekten çocukları gibi kalanlar…

Ben ise, o fotoğrafta tam tamına 138 kiloydum. 1.78 boy, 138 kilo, 41 numara ayak, dağılmış saçlarım, çerçeveli siyah gözlüğüm ve içine zar zor sığabildiğim siyah hiphop kıyafetim ile gerçekten o peri kızları kadar dikkat çekiyordum. 🙂

Herkesin ailesi yerlerinde mezuniyet töreni izliyordu, tabi bizimkilerde…

Aslında sadece siz kilolu olduğunuz için kalitesiz bir hayat yaşamıyorsunuz ya da yapılan hakaretleri duymuyorsunuz. Ailenizin, arkadaşlarınızın tüm bireyleri de yaşıyor ve bu hakaretlere maruz kalıyor. Anneniz, babanız,abiniz…

Hep diyoruz ya iyi çocuklar yetiştirirken önce siz birey olarak kendinizi yetiştirin.

Mesela siz oturduğunuz yerden;

-Aaa kıza bak katana gibi! derseniz benim annem sizi parçalar ki yapmışlığı vardır.

Çünkü o bir annedir. Koruyucudur.

O size bakmaya kıyamazken, size yapılan hakaretleri duymazdan gelemez. Sizi hakaret duymanız için getirmemiştir dünyaya…

Siz bu kötü düşüncelerinizi dile dökmekte zerre zorlanmazken;

• Orada bulunan kilolu çocukların ailelerinin günlerce kiyafet aramaktan ter döktüğünü…
• Küçük çocuk görünce dalga geçmesinler diye köşe bucak saklanacak delik aramak zorunda olduklarını…
• Ayakları büyük diye o zamanın şartları ile erkek ayakkabılarına benzeyen unisex ayakkabılar ile gezmek zorunda olduğunu ya da istediği ayakkabı ayağına küçük gelip, paramparça etmesine rağmen ayakta kalma çabasını…
• Resim çekilirken bırakın bacak bacak üstüne atmayı, boydan poz vermeyi, kadraja sığabilmek adına uzun boyunun avantaji ile en arkalara saklanmak zorunda olduğunu…
• Babanızın her sabah olduğu gibi sizi öperek uyandırdığını,

-Prensesim hadi uyan, cok güzel bir gün bizi bekliyor. 🙂 derken aslında erkek çocukları gibi giyinmek zorunda kaldığınız için sizden daha fazla üzüldüğünü…

• Arkadaşlarınızın sizin yanınızda çocuğunuz gibi kalmasının vermiş olduğu o derin sancıyı…
• Sırf insanlar sizi arkadaşı olarak kabul etsin diye yıl boyunca notlarınızı paylaştığınız insanların işinin sizinle orada bittiğini…
• Bir daha kimseye iyilik yapmayacağım diye kendinizle konuşurken, yine birilerine kendinizi kabul ettirmek adına yaptığınız fedakarlıkları…

NERDEN BİLECEKSİNİZ!!!