Günlerce çektiğim acının, yaşadığım ağrılı, sızılı günlerin sonunda nihayet, vücudumun tadını çıkarma zamanı gelmişti. Hayatımda ilk defa, kocaman vücudumu saran korseli mayolar yerine, iki parçalı bikini alışverişi yaptım. Çok tuhaf bir duyguymuş. Bunu 34 yaşında bir kadın olarak yaşamak gerçekten şaşırtıcı. Çok da tuhaf… Çok daha genç yaşlarda yaşamam gereken duyguların hepsini yolun yarısına yaklaştığım seneler içinde yaşamak gerçekten çok tuhaf. Bir o kadar da inanılmaz.
Herşey iyi güzel ama, vücudumda bir tuhaflık var sanki. Elbise giydiğim zaman, bel bölgemde sanki yuvarlak bir uzay mekiği var gibi.
Spor ile düzelir mi acaba?
Abdominoplasti ameliyatının üzerinden altı ay geçti zaten kontrole gitmem gerekiyor. Hem kontrole gideyim, hem de spor olayını sorayım ben en iyisi. Yoksa çekilecek gibi birşey değil. Acilen toparlanmam lazım.
Randevu alıp, benim dünya iyisi doktorum E. Hocaya gittim. Rutin kontrolden sonra ‘Güzel kızım bu spor ile düzelmez. Küçük bir operasyon ile düzeltmemiz lazım.’ dedi ve başladı yapacağı işlemleri anlatmaya.
‘Öncelikle elli kilo ve üzeri kilo verdiğin için sırt bölgesinde bu tür yağ ve deri birikmesi normal. Önceki operasyonda yapardık fakat sırt üstü yatman gerekiyordu. Şimdi ise yüzüstü yatacaksın. Abdominoplasti kadar acılı bir operasyon değil. Perşembe yapsam pazartesi işbaşı yapabilirsin. 360 diye bir ameliyat duydun mu? Bu tam 360 olmayacak fakat bel oyuntusu verip, sırtını balık sırtı yapacağız. Kalça hafif kaldırılıp, ölü deri alınıp sırt kısmında birleştirilecek.’
-Peki sonrasında sırt bölgem şişmez mi?
-Eğer kilo alırsan olur. Sen biraz kilo mu aldın?
-Evet, tatilde biraz fazla kaçırmışım.
-Yapma güzel kızım yapma.
Tehlikenin farkında mıydım?
Aldığım üç kiloya bakılırsa çok da değildim. Madem ameliyat olacağım, o zamana kadar eski formuma dönsem fena olmayacak.
Yeni bir ameliyat beni bekliyor yani anlayacağınız. Bu arada iki kilo verdim tabi. Başıma gelecek en korkutucu şey, tekrardan kilo almak. Öyle bir korku ki bunu nasıl anlatayım bilemedim.
Bu sabah benim sevgili doktorum aradı ve akşam gelip ameliyat için kan vermemi, anestezi doktoru için de randevu almam gerektiğini söyledi.
Gittim kan verdim, sonuç yine kansızlık. Anestezi için 2 Ekim, herşey yolunda giderse de 8 Ekim’ de küçük çaplı 360 ameliyatı olacağım.
Çevremdeki bir çok insan eminim merak ediyordur. ‘Hiç mi korkmuyorsun, ben hayatta yaptıramam.’ diyenler oluyor.
Yaptırırsınız.
Eğer hayatınızın 30 yılını obez olarak geçirseydiniz ya da sarkık bir vücud ile aynaya bile bakmaktan nefret etseydiniz en ufak bir tereddütte bulunmadan yatardınız o ameliyat masasına.
Hem bizim mottomuz neydi?
Diğer yazılarımı okuduysanız tahmin etmeniz o kadar da zor değil aslında.
‘Hiçbir acı sonsuza dek sürmez.’
Biliyorum bu ameliyatta çok başarılı geçecek ve ben hayallerime bir adım daha yaklaşmış olacağım.
Sizlerden ricam bilip bilmeden insanlar hakkında yorum yapmayın.
Kilolu insanların yaşadığı süreçleri dinledikten ya da size anlatıldıktan sonra da kimseden uzaklaşmayın.
Korkmayın insan yemiyoruz!
